Kabels worden over het algemeen in twee typen verdeeld: stroomkabels en besturingskabels.De basiskenmerken zijn: over het algemeen begraven in de grond, niet gemakkelijk beïnvloed door externe schade en het milieu, betrouwbare werking en geen gevaar voor hoogspanning door woonwijken.De kabellijn bespaart land, verfraait het stadsbeeld, is gemakkelijk te beheren en heeft een kleine hoeveelheid dagelijks onderhoud.Er zijn echter ook nadelige effecten van complexe constructie, hoge prijs, lange bouwperiode, moeilijk te veranderen na aanleg, moeilijk toe te voegen zijlijnen, moeilijk te vinden fouten en complexe onderhoudstechnologie.

Technische vereisten voor het leggen van kabellijnen

1. Verduidelijk de richting van de lijn en bepaal de richting volgens de stroomverdelingsvereisten en ontwerptekeningen;

2. De begraafdiepte moet over het algemeen op een diepte van 0,7 m onder de grond liggen en moet op een diepte van 1 m onder de grond worden begraven wanneer deze zich dicht bij andere kabels of andere leidingen bevindt;

3. De sleufbodem van de direct ingegraven kabelgoot moet vlak zijn, of er wordt een laag fijne grond met een dikte van 100 mm op de bodem van de sleuf gelegd en er worden borden op de grond geplaatst;

4. Wanneer de kabel de weg kruist, moet deze worden beschermd door een omhulsel;5 Beide uiteinden van de metalen mantel van gepantserde en met lood beklede kabels moeten geaard zijn.

Er zijn veel methoden voor het leggen van kabellijnen, de meest gebruikte zijn direct begraven leggen, leggen van kabelgoten, leggen van kabeltunnels, leggen van pijpen en leggen binnen en buiten.Het volgende is een korte beschrijving van de constructiemethode van kabel direct begraven leggen.

Constructiemethode voor het direct begraven van kabellijnen

De eerste is het uitgraven van de kabelsleuf: begraven kabels leggen is het graven van een sleuf met een diepte van ongeveer 0,8 m op de grond en een sleufbreedte van 0,6 m.Nadat de slootbodem is geëgaliseerd, wordt 100 mm dik fijn zand aangebracht als kussen voor de kabel.

Het leggen van kabels wordt over het algemeen onderverdeeld in handmatig leggen en mechanisch trekken.Handmatig leggen wordt gebruikt voor kabels met kleinere specificaties.Twee groepen personeel staan ​​aan beide zijden van de kabelgoot, dragen het frame van de kabelhaspel en bewegen langzaam vooruit in de legrichting, en laten geleidelijk de kabel los van de kabelhaspel en vallen in de sleuf.Mechanische tractie wordt gebruikt voor verschillende specificaties.Plaats voor kabels op de bodem van de kabelgoot om de twee meter een paar rollen;plaats een uitbetalingsframe aan het ene uiteinde van de kabelgoot en plaats een takel of lier aan het andere uiteinde en trek de kabel eruit met een snelheid van 8 ~ 10 meter per minuut en val op de kabel.Op de rollen, trek dan de rollen terug en leg de kabels losjes op de bodem van de groef voor uitzetting en samentrekking.Leg vervolgens 100 mm dikke zachte grond of fijne zandgrond op de kabel, bedek deze met een betonnen afdekplaat of baksteen, de bedekkingsbreedte moet aan beide zijden van de kabeldiameter groter zijn dan 50 mm en vul tenslotte de kabelgeul met aarde en de bedekking de bodem moet 150 ~ 200 mm zijn en gemarkeerde palen aan beide uiteinden, bochten en tussenliggende verbindingen van de kabellijn oprichten.

Vervolgens, nadat de tussenverbindingen en de aansluitkoppen zijn voltooid, is de kabelconstructie voltooid en moeten relevante tests worden uitgevoerd vóór levering.